czwartek, 29 czerwca 2017
niedziela, 25 czerwca 2017
41 rocznica ... Radomski czerwiec '76 ...
To już 41 rocznica wydarzeń radomskich. Strajków i zamieszek jakie miały miejsce w Radomiu 25 czerwca 1976 roku. W wydarzeniach tych wzięło udział ok. 20 tys. osób.
Głównym powodem strajków i zamieszek był drastyczny wzrost cen żywności (mięsa i wędlin średnio o 69% (lepszych gatunków nawet o 110%), masła i serów o 50%, cukru o 100%, ryżu o 150%, warzyw o 30%)
Akcja protestacyjna rozpoczęła się od największego w Radomiu przedsiębiorstwa – Zakładów Metalowych „Łucznik”. O godz. 6:30, nie podjął pracy wydział P-6, na którym zatrudnionych było 636 osób. Zamiast na stanowiska pracy, robotnicy udali się przed budynek dyrekcji. Około godz. 8:10 grupa licząca blisko 1000 osób wyszła poza bramy fabryki zabierając ze sobą 3 wózki akumulatorowe. Wkrótce potem grupa rozdzieliła się. Część protestujących postanowiła wrócić do zakładu, największa grupa udała się pod znajdującą się kilkaset metrów dalej bramę Zakładu Sprzętu Grzejnego, natomiast reszta skierowała się w stronę RZPS „Radoskór”. Z tych dwóch zakładów do protestujących dołączyło ok. 300 osób. W tym samym czasie strajk okupacyjny ogłoszono również w położonych nieco dalej Zakładach Urządzeń i Instalacji „Termowent”. Rozrastająca się błyskawicznie demonstracja skierowała się w stronę centrum miasta przechodząc obok dwóch kolejnych wielkich firm: Zakładów Drzewnych i Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego. Około 10.00 tłum spontanicznie skierował się pod siedzibę Komitetu Wojewódzkiego PZPR.
O godz. 10:15 wiceminister spraw wewnętrznych generał Bogusław Stachura, szef operacji Lato 76 rozkazał przerzucić do Radomia pododdziały ZOMO z Lublina, Łodzi, Warszawy i Kielc. Przerzucano też postawione w stan gotowości bojowej pododdziały Wyższej Szkoły Oficerskiej Milicji Obywatelskiej w Szczytnie.
Do godz. 11:00 przed budynkiem KW PZPR zebrało się ok. 4 tys. protestujących, którzy żądali rozmów z kierownictwem partii. I sekretarz komitetu wojewódzkiego Janusz Prokopiak zadzwonił do sekretarza KC PZPR Jana Szydlaka, który oświadczył, że odwołanie podwyżek cen nie jest możliwe. Prokopiak, wiedząc, że zdesperowany tłum może zaatakować komitet zdecydował się grać na zwłokę i ok. 12:30 poinformował protestujących, że władze centralne zareagują na protesty do godz. 14:00.
Po upływie tego terminu tłum zniecierpliwiony brakiem jakiejkolwiek reakcji władz wojewódzkich wtargnął do gmachu komitetu. Najpierw protestujący dotarli do bufetu, skąd przez okna rozpoczęli wyrzucać m.in. puszki z szynką. Następnie rozpoczęto demolowanie budynku. Z gabinetów wyrzucono portrety Lenina, z masztu na dachu ściągnięto czerwoną flagę i powieszono w jej miejscu flagę państwową. Następnie budynek podpalono, jednocześnie barykadując znajdujące się przed nim skrzyżowanie ulic, by uniemożliwić jego gaszenie jednostkom straży pożarnej.
Protestujący, do których później dołączyli również studenci i zwolnieni do domu pracownicy, którzy stawili się do pracy na drugą zmianę rozpoczęli starcia uliczne z jednostkami milicji i ZOMO, które rozpoczęły pacyfikację demonstracji. Próbowali również podpalić budynek Urzędu Wojewódzkiego oraz Biura Paszportów KW MO. Walki trwały do godz. 21:00. O godz. 20:00 rząd wycofał projekt podwyżek.
W trakcie walk ulicznych zginęły 2 osoby: Jan Łabęcki i Tadeusz Ząbecki przygnieceni przez przyczepę ciągnika z betonowymi płytami, którą próbowali zepchnąć w kierunku nadciągających oddziałów ZOMO.
Trzecią ofiarą śmiertelną związaną pośrednio z wydarzeniami był 27-letni Jan Brożyna, do którego śmierci 30 czerwca 1976 r. przyczyniło się pobicie przez milicjantów dzień wcześniej.
Śmiertelną ofiarą represji po wydarzeniach radomskich, był również ks. Roman Kotlarz.
Rannych w zamieszkach zostało 198 osób. Milicja i ZOMO zatrzymały 634 osoby a następnego dnia w trybie natychmiastowym zwolniono z pracy 939 osób. 25 osób osądzono jako prowodyrów wydarzeń. Osiem z nich skazano na kary od 8 do 10 lat więzienia, jedenaście otrzymało kary od 5 do 6 lat, a sześcioro – od 2 do 4 lat więzienia. Dodatkowo ok. 170 osób zostało skazanych przez kolegia do spraw wykroczeń.
Straty materialne oszacowano na ponad 77 milionów złotych. W trakcie zamieszek spalono 5 samochodów ciężarowych i 19 osobowych, a pożar uszkodził gmach komitetu.
26 czerwca władze rozpoczęły w mediach, na stadionach i placach szeroko zakrojoną kampanię propagandową, która miała na celu potępienie i zdyskredytowanie protestujących, których nazwano „radomskimi warchołami”.
W Radomiu jak co roku odbywają się liczne wydarzenia kulturalne związane z radomskim czerwcem.
Radomskie Centrum Onkologii nosi od teraz imię Bohaterów Radomskiego Czerwca '76.
A tak było podczas tegorocznych koncertów ...
Za nami również Półmaraton Radomskiego Czerwca '76
A przed nami ... 29.06.2017 !!
ETAP 3 ... RADOM - STALOWA WOLA
Głównym powodem strajków i zamieszek był drastyczny wzrost cen żywności (mięsa i wędlin średnio o 69% (lepszych gatunków nawet o 110%), masła i serów o 50%, cukru o 100%, ryżu o 150%, warzyw o 30%)
Akcja protestacyjna rozpoczęła się od największego w Radomiu przedsiębiorstwa – Zakładów Metalowych „Łucznik”. O godz. 6:30, nie podjął pracy wydział P-6, na którym zatrudnionych było 636 osób. Zamiast na stanowiska pracy, robotnicy udali się przed budynek dyrekcji. Około godz. 8:10 grupa licząca blisko 1000 osób wyszła poza bramy fabryki zabierając ze sobą 3 wózki akumulatorowe. Wkrótce potem grupa rozdzieliła się. Część protestujących postanowiła wrócić do zakładu, największa grupa udała się pod znajdującą się kilkaset metrów dalej bramę Zakładu Sprzętu Grzejnego, natomiast reszta skierowała się w stronę RZPS „Radoskór”. Z tych dwóch zakładów do protestujących dołączyło ok. 300 osób. W tym samym czasie strajk okupacyjny ogłoszono również w położonych nieco dalej Zakładach Urządzeń i Instalacji „Termowent”. Rozrastająca się błyskawicznie demonstracja skierowała się w stronę centrum miasta przechodząc obok dwóch kolejnych wielkich firm: Zakładów Drzewnych i Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego. Około 10.00 tłum spontanicznie skierował się pod siedzibę Komitetu Wojewódzkiego PZPR.
O godz. 10:15 wiceminister spraw wewnętrznych generał Bogusław Stachura, szef operacji Lato 76 rozkazał przerzucić do Radomia pododdziały ZOMO z Lublina, Łodzi, Warszawy i Kielc. Przerzucano też postawione w stan gotowości bojowej pododdziały Wyższej Szkoły Oficerskiej Milicji Obywatelskiej w Szczytnie.
Do godz. 11:00 przed budynkiem KW PZPR zebrało się ok. 4 tys. protestujących, którzy żądali rozmów z kierownictwem partii. I sekretarz komitetu wojewódzkiego Janusz Prokopiak zadzwonił do sekretarza KC PZPR Jana Szydlaka, który oświadczył, że odwołanie podwyżek cen nie jest możliwe. Prokopiak, wiedząc, że zdesperowany tłum może zaatakować komitet zdecydował się grać na zwłokę i ok. 12:30 poinformował protestujących, że władze centralne zareagują na protesty do godz. 14:00.
Po upływie tego terminu tłum zniecierpliwiony brakiem jakiejkolwiek reakcji władz wojewódzkich wtargnął do gmachu komitetu. Najpierw protestujący dotarli do bufetu, skąd przez okna rozpoczęli wyrzucać m.in. puszki z szynką. Następnie rozpoczęto demolowanie budynku. Z gabinetów wyrzucono portrety Lenina, z masztu na dachu ściągnięto czerwoną flagę i powieszono w jej miejscu flagę państwową. Następnie budynek podpalono, jednocześnie barykadując znajdujące się przed nim skrzyżowanie ulic, by uniemożliwić jego gaszenie jednostkom straży pożarnej.
Protestujący, do których później dołączyli również studenci i zwolnieni do domu pracownicy, którzy stawili się do pracy na drugą zmianę rozpoczęli starcia uliczne z jednostkami milicji i ZOMO, które rozpoczęły pacyfikację demonstracji. Próbowali również podpalić budynek Urzędu Wojewódzkiego oraz Biura Paszportów KW MO. Walki trwały do godz. 21:00. O godz. 20:00 rząd wycofał projekt podwyżek.
W trakcie walk ulicznych zginęły 2 osoby: Jan Łabęcki i Tadeusz Ząbecki przygnieceni przez przyczepę ciągnika z betonowymi płytami, którą próbowali zepchnąć w kierunku nadciągających oddziałów ZOMO.
Trzecią ofiarą śmiertelną związaną pośrednio z wydarzeniami był 27-letni Jan Brożyna, do którego śmierci 30 czerwca 1976 r. przyczyniło się pobicie przez milicjantów dzień wcześniej.
Śmiertelną ofiarą represji po wydarzeniach radomskich, był również ks. Roman Kotlarz.
Rannych w zamieszkach zostało 198 osób. Milicja i ZOMO zatrzymały 634 osoby a następnego dnia w trybie natychmiastowym zwolniono z pracy 939 osób. 25 osób osądzono jako prowodyrów wydarzeń. Osiem z nich skazano na kary od 8 do 10 lat więzienia, jedenaście otrzymało kary od 5 do 6 lat, a sześcioro – od 2 do 4 lat więzienia. Dodatkowo ok. 170 osób zostało skazanych przez kolegia do spraw wykroczeń.
Straty materialne oszacowano na ponad 77 milionów złotych. W trakcie zamieszek spalono 5 samochodów ciężarowych i 19 osobowych, a pożar uszkodził gmach komitetu.
26 czerwca władze rozpoczęły w mediach, na stadionach i placach szeroko zakrojoną kampanię propagandową, która miała na celu potępienie i zdyskredytowanie protestujących, których nazwano „radomskimi warchołami”.
W Radomiu jak co roku odbywają się liczne wydarzenia kulturalne związane z radomskim czerwcem.
Radomskie Centrum Onkologii nosi od teraz imię Bohaterów Radomskiego Czerwca '76.
A tak było podczas tegorocznych koncertów ...
Za nami również Półmaraton Radomskiego Czerwca '76
A przed nami ... 29.06.2017 !!
MIĘDZYNARODOWY WYŚCIG KOLARSKI "SOLIDARNOŚCI" I OLIMPIJCZYKÓW
czwartek, 15 czerwca 2017
Plac zabaw ... film z drastycznym przesłaniem.
Nie mogłam przejść obojętnie obok tego filmu. Już dawno widziałam zwiastun. Dziś postanowiłam obejrzeć. I jestem w szoku. Myślałam, że nie wpadnę już na bardziej makabryczny film niż "Bejbi Blues". A jednak... Tak więc film "Plac zabaw" zdecydowanie dla widzów o mocnych nerwach.
Film opowiada o grupie dzieci, które właśnie kończą szkołę podstawową. Jest to właściwie jeden dzień z ich życia. Troje głównych bohaterów i ich historie. Niewinne spotkanie, które niesie za sobą szereg tragicznych konsekwencji. Film mocno zapada w pamięć ... Poznajemy trzy postacie ...
Dziewczynka z dobrego domu... grzeczna, miła i dobrze się ucząca.
Chłopiec mieszkający w ciasnym mieszkaniu wraz z niepełnosprawnym ojcem.
Bieda, uboga dzielnica i malutki, wiecznie płaczący brat w pokoju.
Obserwujemy codzienne życie każdego z nich. Nikt się nie uśmiecha, nikt nie rozmawia ze sobą w sposób odpowiedni do ich wieku. Dialogi pełne są agresji.
Gabrysia, pulchna dziewczynka szuka w sobie swojej kobiecości. Dlaczego w pewnym momencie filmu duszkiem wypija wrzątek? W chwili przygotowań do apelu szkolnego zostaje przyłapana przez swojego ojczyma naga w łazience. Mężczyzna nie mówi nic... bez słowa patrzy.
Szymon, na pierwszy rzut oka opiekuńczy syn. Wykonuje wszystkie obowiązki związane z opieką nad ojcem. Nagle jednak, zupełnie bez powodu wymierza mu ciosy w twarz... W szkole jest ulubieńcem klasowym... Wszystko to skrajne.
Czarek dzieli pokój z malutkim bratem. starszy brat traktuje go jak śmiecia. Sam Czarek też nie sprawia wrażenia grzecznego chłopca. W drodze do szkoły głodnego psa wabi mięsem i nagrywa telefonem. Robi to tylko po to żeby czerpać z tego satysfakcję.
Brak w tym wszystkim empatii, zrozumienia i szacunku... Film pokazuje, że nawet z nudów jesteśmy w stanie ... No właśnie. Co młody człowiek jest w stanie zrobić z nudów? Jak wiele jest w stanie poświęcić dla uwagi rówieśników, dla zasłynięcia. Film pozostawia wiele niewiadomych na które sami musimy sobie odpowiedzieć. I to w takich filmach lubię najbardziej.
Najważniejsze szczegóły zostawię dla tych którzy jeszcze nie widzieli filmu.
A oto zwiastun ...
Film opowiada o grupie dzieci, które właśnie kończą szkołę podstawową. Jest to właściwie jeden dzień z ich życia. Troje głównych bohaterów i ich historie. Niewinne spotkanie, które niesie za sobą szereg tragicznych konsekwencji. Film mocno zapada w pamięć ... Poznajemy trzy postacie ...
Gabrysia ...
Dziewczynka z dobrego domu... grzeczna, miła i dobrze się ucząca.
Szymek ...
Chłopiec mieszkający w ciasnym mieszkaniu wraz z niepełnosprawnym ojcem.
Czarek ...
Bieda, uboga dzielnica i malutki, wiecznie płaczący brat w pokoju.
Obserwujemy codzienne życie każdego z nich. Nikt się nie uśmiecha, nikt nie rozmawia ze sobą w sposób odpowiedni do ich wieku. Dialogi pełne są agresji.
Gabrysia, pulchna dziewczynka szuka w sobie swojej kobiecości. Dlaczego w pewnym momencie filmu duszkiem wypija wrzątek? W chwili przygotowań do apelu szkolnego zostaje przyłapana przez swojego ojczyma naga w łazience. Mężczyzna nie mówi nic... bez słowa patrzy.
Szymon, na pierwszy rzut oka opiekuńczy syn. Wykonuje wszystkie obowiązki związane z opieką nad ojcem. Nagle jednak, zupełnie bez powodu wymierza mu ciosy w twarz... W szkole jest ulubieńcem klasowym... Wszystko to skrajne.
Czarek dzieli pokój z malutkim bratem. starszy brat traktuje go jak śmiecia. Sam Czarek też nie sprawia wrażenia grzecznego chłopca. W drodze do szkoły głodnego psa wabi mięsem i nagrywa telefonem. Robi to tylko po to żeby czerpać z tego satysfakcję.
Brak w tym wszystkim empatii, zrozumienia i szacunku... Film pokazuje, że nawet z nudów jesteśmy w stanie ... No właśnie. Co młody człowiek jest w stanie zrobić z nudów? Jak wiele jest w stanie poświęcić dla uwagi rówieśników, dla zasłynięcia. Film pozostawia wiele niewiadomych na które sami musimy sobie odpowiedzieć. I to w takich filmach lubię najbardziej.
Najważniejsze szczegóły zostawię dla tych którzy jeszcze nie widzieli filmu.
A oto zwiastun ...
wtorek, 6 czerwca 2017
Kaplica Sykstyńska ... sztuka w najlepszym wydaniu.
Oczywiste jest, że każdy wie gdzie znajduje się Kaplica Sykstyńska. Tylko dla przypomnienia. Budowla stworzona w Watykanie w latach 1475-1483 z fundacji papieża Sykstusa. Stąd właśnie wzięła się jej nazwa.
Nie będę skupiać się na samej historii Kaplicy. Waszą uwagę chcę zwrócić na freski jakie się w niej znajdują. Ale od początku.
Najstarsze wykonane zostały w latach 1481-1483 przez artystów z Toskanii i Umbrii. Dla odróżnienia od fresków namalowanych przez Michała Anioła nazywane są one "Nową Sykstyną". Znajdują się one na ścianach podłużnych. Ścianę zdobi 6 scen ze starego Testamentu, po prawej 6 scen z Testamentu Nowego.
Strona Lewa :
1. Mojżesz z żoną Seforą w Egipcie - Pietro Perugino
2. Próby Mojżesza - Sandro Botticelli
3. Przejście przez Morze Czerwone - Cosimo Rosselli
4. Mojżesz na Górze Synaj - Cosimo Rosselli
5. Ukaranie Korego, Danata, Aribona - Sandro Botticelli
6. Testament i śmierć Mojżesza - Luca Signorelli
Strona Prawa:
1. Chrzest Chrystusa - Pietro Perugino i Pinturicchio
2. Kuszenie Chrystusa - Sandro Botticelli
3. Powołanie apostołów Piotra i Andrzeja - Domenico Ghirlandaio
4. Kazanie na Górze i uleczenie trędowatego - Cosimo Rosselli
5. Wręczenie kluczy św. Piotrowi - Pietro Perugino
6. Ostatnia Wieczerza - Cosimo Rosselli
Prace nad sufitem zostały zlecone przez papieża Juliusza II Michałowi Aniołowi. Praca rozpoczęła się 10 maja 1508 roku. Malowidła tam umieszczone opowiadają historie ludzkości od stworzenia świata, przez grzech pierworodny aż do biblijnego potopu. Postacie najmniejsze umieszczone zostały przy wejściu, największe w pobliżu ołtarza. W polach prostokątnych patrząc od ołtarza przedstawiono sceny:
* Bóg oddziela światło od ciemności
* Bóg stwarza słońce i księżyc
* Oddzielenie morza od lądów
* Stworzenie Adama (najsłynniejszy fresk Michała Anioła)
* Stworzenie Ewy
* Grzech Pierworodny (zerwanie owocu i wypędzenie z raju)
* Ofiara Noego
* Potop
* Synowie Noego (Cham wyśmiewa pijanego ojca, dwaj inni okrywają go)
Pola boczne sufitu i lunety Michał Anioł ozdobił 12 postaciami proroków i sybill. Postać proroka Jeremiasza to autoportret mistrza. To właśnie w ten sposób Michał Anioł podpisał swoje dzieło.
Na ścianie na wprost wejścia namalowany został fresk "Sąd Ostateczny".
Autorem również był Michał Anioł. Dzieło zamówione zostało przez papieża Klemensa VII w latach 1536-1541. Cała kompozycja skupia się wokół postaci Chrystusa. Z Matką Bożą u boku siedzi On i karze za grzechy. Wokół zgromadzeni są święci. Najczęściej mają oni w dłoniach narzędzia swojej męczeńskiej śmierci.
Po stronie prawej św. Piotr z kluczami, poniżej św. Bartłomiej z nożem i własną skórą w ręku (skóra twarzy to autoportret M. Anioła), na lewo od Bartłomieja św. Wawrzyniec z rusztem. A części górnej obrazu unoszą się aniołowie trzymający narzędzia Męki Pańskiej. Poniżej sceny centralnej Michał Anioł umieścił 11 aniołów bez skrzydeł. Dmą oni w trąby budząc umarłych, którzy obudzeni wznoszą się coraz wyżej. Dół po stronie prawej ukazuje scenę strącenia do piekieł potępionych, przewiezionych na łodzi Charona. Król piekieł to postać z oślimi uszami (Minos), owinięta wężem.
Twarz Minosa podobna jest do twarzy Biagio z Ceseny. Mistrz ceremonii na dworze Pawła III ostro potępiał nagość na freskach Buonarrotiego. To było swoista zemsta. Mimo skarg, papież nie kazał wprowadzić zmian. Powiedział:
A dla ciekawych polecał książkę Irving Stone "Udręka i Ekstaza". Jest to opowieść o życiu i twórczości Michała Anioła. Poniżej okładka starego wydania.
Polecam również film o tym samym tytule
Nie będę skupiać się na samej historii Kaplicy. Waszą uwagę chcę zwrócić na freski jakie się w niej znajdują. Ale od początku.
Najstarsze wykonane zostały w latach 1481-1483 przez artystów z Toskanii i Umbrii. Dla odróżnienia od fresków namalowanych przez Michała Anioła nazywane są one "Nową Sykstyną". Znajdują się one na ścianach podłużnych. Ścianę zdobi 6 scen ze starego Testamentu, po prawej 6 scen z Testamentu Nowego.
Strona Lewa :
1. Mojżesz z żoną Seforą w Egipcie - Pietro Perugino
2. Próby Mojżesza - Sandro Botticelli
3. Przejście przez Morze Czerwone - Cosimo Rosselli
4. Mojżesz na Górze Synaj - Cosimo Rosselli
5. Ukaranie Korego, Danata, Aribona - Sandro Botticelli
6. Testament i śmierć Mojżesza - Luca Signorelli
Strona Prawa:
1. Chrzest Chrystusa - Pietro Perugino i Pinturicchio
2. Kuszenie Chrystusa - Sandro Botticelli
3. Powołanie apostołów Piotra i Andrzeja - Domenico Ghirlandaio
4. Kazanie na Górze i uleczenie trędowatego - Cosimo Rosselli
5. Wręczenie kluczy św. Piotrowi - Pietro Perugino
6. Ostatnia Wieczerza - Cosimo Rosselli
Prace nad sufitem zostały zlecone przez papieża Juliusza II Michałowi Aniołowi. Praca rozpoczęła się 10 maja 1508 roku. Malowidła tam umieszczone opowiadają historie ludzkości od stworzenia świata, przez grzech pierworodny aż do biblijnego potopu. Postacie najmniejsze umieszczone zostały przy wejściu, największe w pobliżu ołtarza. W polach prostokątnych patrząc od ołtarza przedstawiono sceny:
* Bóg oddziela światło od ciemności
* Bóg stwarza słońce i księżyc
* Oddzielenie morza od lądów
* Stworzenie Adama (najsłynniejszy fresk Michała Anioła)
* Grzech Pierworodny (zerwanie owocu i wypędzenie z raju)
* Ofiara Noego
* Potop
* Synowie Noego (Cham wyśmiewa pijanego ojca, dwaj inni okrywają go)
Pola boczne sufitu i lunety Michał Anioł ozdobił 12 postaciami proroków i sybill. Postać proroka Jeremiasza to autoportret mistrza. To właśnie w ten sposób Michał Anioł podpisał swoje dzieło.
Na ścianie na wprost wejścia namalowany został fresk "Sąd Ostateczny".
Autorem również był Michał Anioł. Dzieło zamówione zostało przez papieża Klemensa VII w latach 1536-1541. Cała kompozycja skupia się wokół postaci Chrystusa. Z Matką Bożą u boku siedzi On i karze za grzechy. Wokół zgromadzeni są święci. Najczęściej mają oni w dłoniach narzędzia swojej męczeńskiej śmierci.
Po stronie prawej św. Piotr z kluczami, poniżej św. Bartłomiej z nożem i własną skórą w ręku (skóra twarzy to autoportret M. Anioła), na lewo od Bartłomieja św. Wawrzyniec z rusztem. A części górnej obrazu unoszą się aniołowie trzymający narzędzia Męki Pańskiej. Poniżej sceny centralnej Michał Anioł umieścił 11 aniołów bez skrzydeł. Dmą oni w trąby budząc umarłych, którzy obudzeni wznoszą się coraz wyżej. Dół po stronie prawej ukazuje scenę strącenia do piekieł potępionych, przewiezionych na łodzi Charona. Król piekieł to postać z oślimi uszami (Minos), owinięta wężem.
Twarz Minosa podobna jest do twarzy Biagio z Ceseny. Mistrz ceremonii na dworze Pawła III ostro potępiał nagość na freskach Buonarrotiego. To było swoista zemsta. Mimo skarg, papież nie kazał wprowadzić zmian. Powiedział:
"Mam władzę na ziemi, mógłbym wiele załatwić w niebie, ale moje wpływy nie sięgają piekieł, przeto nie mogę cię wybawić".
Papież Paweł IV
zażądał zniszczenia dzieła, uznając je za nieprzyzwoite. Po namowach,
zgodził się na zamalowanie intymnych fragmentów. Zgodnie z
postanowieniem soboru trydenckiego, uczeń Michała Anioła Daniele da Volterra wprowadził poprawki na miesiąc przed śmiercią Michała Anioła.
Dla zainteresowanych polecam ...
Polecam również film o tym samym tytule
sobota, 3 czerwca 2017
Subskrybuj:
Posty (Atom)